Alles Kump Jot

Hee hee (moi moi in het fins),

Even weer een kort berichtje vanuit Finland. Zoals juliie allemaal op mn weblog hebben gelezen (denk ik) onderneem ik hier in finland veel dingen. Zo ook afgelopen vrijdag... we hadden een dagje uit met de collegas van Laurea. Dit ter kennismaking aangezien er afgelopen maandag een nieuwe stagiair was gestart en zo kon ie informeel iedereen leren kennen.. uiteindelijk was ie ziek maar dat terzijde.
We zouden om 18u twee uur gaan curlen -weet je wel, met zo'n bezem over t ijs- en om 21u samen gaan eten (20p.) en daarna een bar onveilig maken haha. Het liep een beetje anders dan gepland.. De instructie van het curling was duidelijk, je had 1 gladde schoen en 1 stroeve, je moest een beest 'steppen'. We begonnen met oefenen door de 'bal' te duwen zonder los te laten, zo kon je je evenwicht leren bewaren. Je zit dan dus op je hurken... iedereen (ook ik) viel. blauwe heupen en knieen als gevolg. Toen alle 'ballen' aan de overkant waren (1 bal is 20kg) moesten we naar de overkant steppen en bezemen. Met die bezem maak je t ijs warm zodat de 'bal' sneller gaat.
Eenmaal aan de overkant mochten we weer oefenen, toen was ik aan de beurt, het ging voor de meter niet dus ik viel op mn bipske haha. Dus ik sta op en draai me om, ik doe mn armen omhoog en roep iets zoiets als: Zie je, ik kan er niks van!!
Dus ik wil terug lopen, begin ik te lopen met mn gladde schoen, vlieg ik onderuit en wil me nog opvangen dus land op mn arm..

Om een half uur over te slaan (ik typ met 1 hand), ik kon mn arm niet bewegen en in eerste instantie dachten we dat ie uit de kom was. Niemand 'had daar kaas van gegeten' dus werd er besloten naar het ziekenhuis te gaan. Maaaar, wij waren allemaal met de bus gekomen, 1 iemand was met de auto, rob had geen rijbewijs, dus het was of taxi of ambulance. Toch maar besloten ambulance te bellen, niet met de 'loeiloei', maar wellicht konden zij mn arm op de plaats nakijken...
Ook zij konden niet goed definieren wat t was, dus werd besloten naar ziekenhuis te gaan. Gelukkig heb ik kunnen voorkomen dat ze mn wintertrui gingen kapotknippen om de boel te bekijken... In het ziekenhuis 3 uur live ER mogen aanschouwen... ondertussen een rontgenfoto gemaakt... weer wachten... Rob Moonen was met me meegegaan :) We hebben dus gezellig alle anderen patienten kunnen 'beroddelen' in het nederlands hihi.
Na het wachten wachten wachten werd ik bij de dokter geroepen. Foto drbij... scheurtje van 0,5 cm in mn schoudergewricht, en alsof dat nog niet genoeg was, er was nog een 'verdachte' lijn te zien, maar er was geen speciast aanwezig dus daar moest ik een nieuwe afspraak voor maken (gisteren geweest).
Ik mocht mn arm niet bewegen en had pijnstillers (3soorten) en zo'n huidkleurige rubberen 'mitella' gekregen. Maandag meteen gebeld voor afspraak bij specialist. Gisteren dus al geweest. Ik braaf die foto meegenomen... ja hij zag t meteen... die andere streep hoorde ook bij de breuk/scheur. ik kon wel van geluk spreken dat alles nog gewoon op zn plaats zat, het zag er volgens de dokter (die amper engels sprak) zeer goed uit.
Maar behandelplan: 6 weken die mitella omhouden, dus arm niet belasten..
over 3 wk starten met fysio (heb waarschijnlijk 8 afspraken nodig)
over 4 wk nieuwe foto

Volgende week gaan we naar st.petersburg en moskou haha, wat een feest. Maar alles met 1 arm went zeer snel, aankleden gaat goed, douchen redelijk, maar alles duurt langer... Ik doe nu een uur over douchen en afdrogen (met 1 hand...)
Gelukkig ben ik goed verzekerd, maarja met mn papa bij de verzekeringen ;)

Maandagmorgen weer braaf naar stage (extra vroeg opgestaan ivm jas aandoen etc ;)) Heb met rob de stand van zaken doorgesproken en verwacht dat we vandaag bij elkaar gaan zitten over het 'vervolg'. Ik kan namelijk wel gewoon naar stage komen, alleen typen is een ramp... Heb van rob nu wel uitgeprinte documenten gekregen die ik dan zo als hardcopy kan analyseren... Gisteren dus naar ziekenhuis, en Gistermiddag terug naar stage met een humeur om op te schieten, aangezien ik dus te horen had gekregen dat ik mn arm 6 weken niet mag belasten... Moet je je voorstellen, jas aandoen, douchen, was ophangen, eten, met dienblad langs buffet, aankleden... allemaal met 1 hand... Het gaat allemaal best, vooral met hulp van die schatten van collegas en medestudenten, maar toch... Maar het kon altijd erger, het is mn linkerarm (ik ben rechtshandig), ik kan nog overal naartoe (het is immers niet mn been) ik begin al te wennen aan de pijn (wil niet te vaak pijnstillers nemen, word ik zeer zeer moe van..) en alles met 1 hand is vermoeiend, maar went gauw.

Niets om zorgen over te maken, komt allemaal goed hier :) maar dan zijn jullie op de hoogte,
Nu heb ik weer een nieuw excuus waarom ik geen berichtje plaats ;) :P Ik mag mn rechterarm natuurlijk niet overbelasten hihi, nee maar het duurt ook belachelijk lang..

Ik ga eens werken... Vele groetkes en liefs,
Ierke