Ga er maar eens lekker voor zitten

Lieve mensen :)

Ja sla me maar –ik kan nu weer terugslaan met twee handen, dus je bent gewaarschuwd – want ik heb gezondigd. Jullie hebben natuurlijk bijna een maand zitten wachten op weer een spannend avontuur van Ira. De kenners onder ons weten dat ik ben van het uitstel-gedrag, maar maandag had ik al een begin gemaakt (ja, beetje afwisseling op stage) dus nu ligt hier een heel A4tje vol met allemaal steekwoorden over de ‘herfstvakantie’. Ja, ik zie jullie al beteuterd kijken –waarom geen verhaal over moskou/st. petersburg?- maar daar ben ik inmiddels al 37 of 38 (tel kwijt) aan begonnen en het wil echt totaal niet lukken. Die hebben jullie dus nog van mij tegoed. Maar als ik vandaag niks zou schrijven zou ik petsen krijgen van Luuk, dus mensen, bedank Luuk maar op jullie blote knieen. Die zit nu toch op curacao, dus zo koud is dat niet. Jullie kunnen hem niet bedanken per post want die curacao-se postbodes bezorgen de post niet. Jullie kunnen hem bedanken via zijn eigen website (goed he Luuk, meteen ff promotie maken voor jullie ;)) http://www.kjellpuckluuk.blogspot.com

Maar, nu genoeg geteut. Nu komt het ontzettend spannende verslag van afgelopen week. Zondag 21 oktober was het dan zo ver, papa mama en lydia zouden finland en natuurlijk mij komen bezoeken. Zaterdag nog even gefeest (natuurlijk) en zondag morgen om 11u ging de wekker. Nog ff douchen en route opschrijven van het hotel naar het appartement, zeer belangrijk ;)

Om 13.15 uur zou mijn bus vertrekken naar het vliegveld, want rond 15u zou de familie Baggen landen. Om 13 uur kreeg ik een berichtje dat de familie Baggen vertraging had. Ik dus meteen op internet kijken, ooooch maar 10 minuten. Huppa, gaan met die banaan, want er zou geen bus gaan om 14u. De ‘busreis’ duurde ongeveer een half uur en aangekomen op het vliegveld bleek dat de vertraging geen 10 maar 45 minuten was. Fijn fijn fijn, heel fijn. In eerste instantie was ik nog de positiefheid-zelve, in Koln/Bonn hadden ze namelijk allemaal winkels en boutiekjes op het vliegveld. Dan zou ik dat wachten wel overleven, maar hier was helemaal niks interessants. Er waren een paar kleine restaurantjes -maar dat kostte echt een vermogen- en er waren nog een paar van die tijdschriftenwinkeltjes –kostte natuurlijk ook een vermogen-. Uiteindelijk heb ik dat wachten toch wel overleefd (pffffiew) want ik ben verder gegaan met mn hobby (die ik al in NL had opgelopen) boekjes verzamelen. Alles wat los en vast zat en er een beetje interessant uitzag heb ik in mn handen gehad. Toen ik op een gegeven moment pijn kreeg in mn handen ben ik maar gaan zitten en eens gaan kijken of er ook echt wat interessants bij zat. Nu zijn jullie natuurlijk ont-zet-tend benieuwd of dat ook zo was he. En ik kan jullie gerust stellen, er zaten interessante dingen bij. Willen jullie ook nog weten wat dan precies? Als jullie het niet willen weten; komende zinnen even overslaan. Ik had kaarten gevonden van de omgeving Helsinki, informatieboekjes over de activiteiten in Helsinki, informatie over de Zoo en informatie over een eilandje. Fijn he, ooooh.
>jullie kunnen weer verder gaan met lezen<
Na het doorspitten van de boekjes kon ik weer gaan wachten, ik was inmiddels naar de gate gelopen en daar stond Daniela. Daniela is meisje uit Zwitserland en zij kwam haar vriend van het vliegveld ophalen. Hij zou landen rond 17u, maar bleek ook vertraging te hebben. Ja mehr, potjandorie nog an toe. We hebben samen gewacht en daar kwamen ze hoor. Lydia met dr nieuwe muts op (jaja, speciale vermelding ;)) en allemaal met een koffer in de hand. Bleek ook nog dat ze hendig lang hadden moeten wachten op die koffers, want ze waren op een andere ‘band’ aangekomen... Maar goed dat ze goede labels en sjaaltjes aan de koffers hadden gemaakt, want ik had ze nog even bang gemaakt met het verhaal van Rob en Denise (hadden 3 dagen op koffer moeten wachten).
Even handjes geschud met Daniela en toen opweg naar BudgetRent, hier hadden we namelijk een auto gehuurd. Vraag me niet welk merk/type/model want dat weet ik echt niet meer. >welke?<
De auto bleek hendig nieuw te zijn, ooh ik weet nog dat het een amerikaan was, het was iig een mooie auto dat wel, hij had pas 14km op de teller. Mijn gratis kaarten kwamen goed van pas, want nu konden we –als echte toeristen- een route uitstippelen naar het hotel. Het hotel was mooi, erg mooi. Lydia was op de 7e etage en papa en mama op de 3e (dacht ik). Maar net als echte finse verwarmingen, ging die bij papa en mama niet meer uit. Zij hadden dus een prive-sauna, ook leuk. Ze hadden heel strategisch al mijn spullen in een apart koffer gedaan, dus dat kon lekker makkie worden meegenomen naar mijn appartement. ‘Thuis’ aangekomen begonnen we meteen met koken. Ik ben inmiddels aan gewend aan het afwijkende tijdstip van avond eten, als wij namelijk met de spanjaarden mee-eten is het vaak pas 22u, maar als we met de oostenrijkers mee-eten is het 19u. Zondag waren we –als ik me niet vergis- rond 19u in het app. en konden we beginnen met wraps maken. Ik heb nog Geen wok (krijg ik over twee weken van de NL-meiskes) dus we moesten ons beetje behelpen. Maarja he, je weet wat ze zeggen: roeien met de riemen die je hebt (heujj). Na het eten van de wraps hebben we het koffer uitgepakt (inclusief hageslag, muisjes, peperkoek, stroopwafels, zoute drop, jmjmjmm) en het programma opgesteld voor komende week. Daarna viel iedereen (niet echt iedereen) om van de slaap dus zijn papa, mama en lydia naar het hotel gegaan.

We hadden besloten om op maandag te gaan sightseeing en shoppen (uiteraard). We zouden in eerste instantie de route lopen van de LonelyPlanet. Op die manier zouden we alle bezienswaardigheden van Helsinki te zien krijgen (jaja, even lekker cultuur opsnuiven). Tussendoor konden we dan winkels bezoeken. De route bleek uiteindelijk niet mogelijk te zijn omdat er in Helsinki zuinig wordt omgegaan met straatnaambordjes (ja je moet toch ergens bezuinigen). Toen hebben we zelf maar wat heen en weer gelopen en uiteindelijk toch bijna alle cultuurdingetjes gezien. We zijn bijv. ook in een kerk geweest in een soort grot, echt heel mooi.
De fotos staan trouwens inmiddels al op picasa (ja dat dan weer wel), maar zijn nog niet voorzien van commentaar. De website is als volgt: http://picasaweb.google.com/irabaggen

Ik had me de voorafgaande twee maanden netjes kunnen inhouden met het kopen van nieuwe kleren. Want ja, alles wat ik hier koop moet ik ook weer mee terug nemen, logisch. Maarja, in de Sisley winkel heb ik me toch weer laten verleiden tot het kopen van twee shirtjes. Ghihi, ja heus, twee dezelfde, alleen de kleur is verschillend, een paarsige en een bruine. En geloof het of niet, Lydia heeft dit shirt ook (had ze al in NL) maar dan in cremekleur en rood, ghihi, ik denk dat we moeten vragen voor aandelen.
Na het geld uitgeven en cultuur opsnuiven zijn we naar S-market (supermarkt) gegaan. Even boodschapjes gedaan en daarna lekker koken bij mij in het app. Ja we konden natuurlijk ook 6 dagen uiteten gaan, maar we wilden graag nog een beetje geld overhouden voor na de herfstvakantie. Het uiteten is op zich niet zo heel duur, maar het drinken is hendig duur. Huppa, een cola voor 5 euro is de normaalste zaak van de wereld hier.

Worden jullie al een beetje moe, ja dat zijn jullie niet meer gewend he, zo’n lange verhalen lezen. We gaan nu naar de dinsdag, ik ga door tot en met de zondag en daarna zal ik nog een beetje rapporteren over mn armpke (ja dan zijn jullie vast voorbereid).

Dinsdag zijn we naar Porvoo geweest. Porvoo is het tweede oudste stadje van Finland (het oudste is Turku). Hier staan nog veel ‘houten’ huisjes en is het nog niet zo toeristisch. De weg ernaartoe duurde ong. 1/1,5 uur, maar Finland heeft een prachtige omgeving dus dat was niet zo erg. Het was onderweg wel redelijk mistig, het vroor namelijk nog steeds, overdag was het -2(!!!). Maar dat mocht de pret absoluut niet drukken, Porvoo was namelijk heel heel leuk. We zijn eerst in het ‘gewone’ gedeelte geweest, beetje winkelen (logisch) en daarna zijn we naar ‘old town’ gelopen. Heel veel foto’s gemaakt, even kunnen oefenen hoe het is om achter een kinderwagen te lopen (check de foto’s) en heerlijk gelunched bij een gezellig restaurantje. Had ik al gezegd dat ik hendig handig vind dat bijna iedereen hier engels kan, serieus, bijna al die finnen hier kunnen engels. Ja wij kunnen helaas geen fins, dus gelukkig kunnen we dan toch nog communiceren. Ze zijn ook (bijna) allemaal super behulpzaam. Fijn he :)
Na Porvoo bezocht te hebben zijn we weer terug naar huis gereden, onderweg kwamen we langs een IKEA (ja mensen, die hebben we hier natuurlijk ook) daar hebben we nog een paar spulletjes ingeslagen om de laatste 3 maanden in mn appartement goed door te komen. Nieuw dekbedovertrekset, tuperware bakjes (voor de restjes) Een tafeltje voor de laptop (als we tv willen kijken), nachtlampje (tis hier hendig vroeg donker) en mokken en glazen, om het bezoek te ontvangen natuurlijk :) Ik neem de spulletjes –behalve het tafeltje- de spulletjes weer mee naar huis in NL, lekker economisch :) We hebben ook lekker bij IKEA gegeten, lekker frietjes met gehaktballen en jam. Ja waarom dat drbij zat, al sla je me dood zeg (niet doen he ;))
Toen we dan uiteindelijk in het app. kwamen hebben we het tafeltje in elkaar gezet en zijn mama en lydia begonnen met mijn bloemendecoratie op de muur. Is wel nageaapt van Sanne en Stephanie, maar toch ziet het er al meteen een stuk leuker uit. Ik zal maar eerlijk toegeven, ik heb de papieren vellen en pritt gekocht, maar het knip-en-plak-werk heb ik aan mama en lydia overgelaten. Ik ben en blijf een luie donder haha ;)

Woensdag (ja mensen, het schiet al op) zijn we weer naar Helsinki geweest. Weer beetje sightseeing, maar vooral toch weer shoppen. Savonds was het weer fysio tijd. Jaja, geweldig om daar naar toe te gaan, die vrouw is zo super aardig :) Ik had de afspraak om 18u savonds en duurt altijd een uur (germ, moeten die tot 19u werken omdat zo’n studentje uit NL niet overdag wil komen). We doen altijd eerst even de oefeningen van de keer ervoor en dan gaan we nieuwe oefeningen doornemen. Ik kan mijn arm al zonder problemen optillen, draaien, strekken etc. Alleen dingen optillen wordt lastig, want alles zwaarder dan 1kg kan ik gewoon niet optillen. Het doet niet echt pijn, het lukt gewoon niet haha. Uiteindelijk vroeg ze of ik nog een extra afspraak wilde (was totaaaal niet nodig zei ze, ik deed het super goed), maarja, ik krijg dat toch allemaal 100% vergoed dus heb nog 1 afspraak gemaakt. Jaaaa zegt ze, dat is dan wel de allerlaatste keer he hihi.

Ik had tussendoor nog nieuwe rontgenfotos laten maken, om te kijken of het breukje al heelde. Zag er allemaal goed uit, er is wel nog een ‘litteken’, maar dat was niks ernstigs. Geen idee waarom, maar ze hadden ook een foto gemaakt van mn rechterschouder. Bleek daar zo’n soortgelijke breuk te zitten :/ de dokter en fysio zeiden dat het nu in orde was, maar heb toch eens ff diep in mn geheugen gegraven. Nu denken we (papa mama en ik) dat het is van mijn ‘deur-ongeluk’. Ik ben 5 jaar geleden ofzo ‘in de klink gerend’, die klink is er trouwens nog steeds scheef van hehe.

En donderdag was het dan zo ver. Naar de dierentuin!! Voor het zover was wilde ik nog perse even langs school (niet vanwege de ontwenningsverschijnselen), vandaag zou namelijk Health-Care-Day zijn en was er de mogelijkheid om bloed te geven. Smorgens meteen met mn beste been uit bed gestapt, en hup hup naar school. Kom ik daar aan kreeg ik een bijbel in mn handen geduwd YESS (in het engels en in het fins, dus mochten er geinteresseerden zijn? Nu is de vuilnisbak nog niet geleegd). Ik zoeken zoeken zoeken waar het was, niks gevonden. Braaf mijn mail gecheckt en toen weer een rondje gemaakt. Ik was al om 8.30u op school, bleek dat we pas om 10u konden bloedgeven. Ja mer, potjandorie nog an toe. Maar die die-hard hier zou wel blijven wachten. Om 10u gingen Antti (finse collega-stagiair) meteen naar boven. Wij braaf in de rij staan. Komt zo’n Finse miep aangelopen, Antti dus ff vragen hoe lang het nog ging duren (ja ik wilde naar de dierentuin, moesten ze wel opschieten he ;)) Ja het zou nog 20min. duren, we konden wel alvast ons pasje laten zien van de finse bloedbank. Dus ik HUH? Janee, anders mag je geen bloedgeven. !#¤%&/(?:@£ Ja daar sta je dan met je goed gedrag.
Toen maar weer snel snel naar huis want Yumi (mijn japanse huisgenootje) zou ook meegaan naar de dierentuin :) Thuis aangekomen bleek Yumi uiteindelijk niet mee te kunnen. Echt super super jammer, Ze wenste ons wel een super leuke dag (dat was dr geraden ook ghihi) en daar gingen we dan :) Ik zal maar niet ook nog de hele reis beschrijven (zo interessant is dat nu weer ook niet, het enige ietsiepietsie spectaculaire was dat er normaal gesproken een boot naar de dierentuin ging, en nu was er geen boot meer. Maarja, die ene km. konden we wel lopen). De dierentuin lag op een eiland, de entreeprijs was 5 euro per persoon (ja daar kunnen ze in NL nog wat van leren) en zelfs studenten voor 3 euro. We hadden ons een kaart aangeschaft voor 1 euro en daar gingen we dan. Braaf de route gelopen met nummertjes en de hele rambam. Het was een leuke dierentuin, niet alleen de dieren, ook de natuur was mooi. Helaas hebben we niet alle dieren kunnen zien, sommigen bleven vanwege de kou in het binnenverblijf... Dat was jammer, maar het mocht de pret niet drukken natuurlijk ;) Ook de fotos van de dierentuin staan op internet http://picasaweb.google.com/irabaggen
Na de dierentuin wilden we in eerste instantie naar de ijsbar gaan. Ik had echter de avond van te voren de prijzen gecheckt, bleek het 10 euro te kosten om naar binnen te mogen, had je lekker wel 1 drankje bij de prijs inbegrepen (jottem!!!) maar er mochten maar 12 mensen in de bar, dus als het te druk was werd je eruit gemieterd. Als wij dus met 4 personen wilden gaan was dat 40 euro voor een half uur (na dat half uur had je t wel gezien denk ik). Hier zijn we uiteindelijk dus maar niet heen gegaan, ander keertje ga ik dat wel nog doen, wil er graag heen... De tweede optie was bowlen, bleek dat ook een vermogen te kosten, 40 euro (!!!) voor een uurtje bowlen, hier hebben we dus helaas ook maar vanaf gezien. Ja welcome to finland...
De derde optie was winkelen, en dat kun je zo duur maken als je zelf wilt. Onderweg naar de dierentuin hadden we een nieuw winkelcentrum gezien, dus dat zijn we op de terugweg maar eens even van binnen gaan bekijken. Hier heb ik nieuwe schoenen gekocht en niet te vergeten: nieuwe sokken (fijn he).
In het winkelcentrum hadden ze ook een leuk restaurant op de bovenverdieping, dan keek je uit over het winkelcentrum. Volgens mij was het een italiaan (weet t niet meer hehe) met als naam OliveGarden. Bij alle gasten stond water op tafel en toen de serveerster kwam om drinken te bestellen, keek ze een beetje beteuterd. Hihi, wij hebben nu natuurlijk de reputatie van gierige toeristen ;)
Die finnen drinken hier bij het eten altijd melk, smorgens smiddags en savonds, bijna altijd melk. Het eten was super lekker, Lydia en ik hadden lekker pasta jmjmjmjmjm en papa en mama hadden een gerecht met vis.

Vrijdag was het alweer de laatste dag voor de familie Baggen. Ik had natuurlijk het beste tot het laatste bewaard: de school showen. Ik heb ze laten zien waar mijn werkplekje is, waar Rob altijd zit (die was er niet) en we hebben zwarte koffie gedronken (melk was op) met Julius. Iain zou zijn kaarttrucs laten zien, maar meneer was zijn kaarten vergeten, echt jammer. Iain is echt een lieve knul haha, vooral toen ik met mijn arm in de mitella ‘zat’ sneed hij bijvoorbeeld mijn eten hihi en droeg hij mijn dienblad. Hij heeft elke week (bijna dan) nieuwe kaarttrucs. Hij heeft ze mij inmiddels al 6x uitgelegd (niet dat ik er nu iets van kan), maar als meneer een slokje teveel heeft gedronken gaat ie aan iedereen die kaarttrucs uitleggen. Zo zonde haha.
Na het rondje door de school zijn we alweer gaan shoppen, maar dit keer in het winkelcentrum tegenover de school: Sello. Hier heb ik natuuuurlijk weer wat nieuws gekocht: een nieuwe trui.
Hierna zijn we boodschapjes gaan doen. Savonds stond er uitsmijter op het programma. We hebben lekker gegeten, maar toen was het toch echt tijd voor papa mama en lydia om naar het vliegveld te gaan. In eerste instantie zou ik meegaan, maar in de supermarkt kwamen we Guilia tegen, italiaans meisje, zij was op zoek naar bepaalde ingredienten en vroeg toevalligerwijs aan mijn moeder en zusje wat goed was. Zegt mijn zusje zo, nee dat weten we niet (of zoiets dergelijks) maar mijn zus heeft hetzelfde probleem. Ghihi, had die Guilia helemaal niet door gehad dat ze tegen mijn zusje stond te praten :) Guilia zou savonds pizzas gaan maken en ik was ook uitgenodigd. Toen hebben we maar besloten dat ik niet mee zou gaan naar het vliegveld, was wellicht ook beter voor de traantjes...
Even iedereen een flinke knuffel gegeven en toen was het toch echt tijd om te gaan.......
De pizzas bij Guilia waren super super lekker! Na de pizzas werd er door verschillende studenten nog besloten om uit te gaan, maar ik moest beetje energie sparen voor zaterdag. Dan zouden we namelijk ook naar een feest gaan.
Clemens, Daniel en ik hadden toen maar besloten een film te kijken. Die jongens hebben echt zooo’n goede smaak voor films, dit keer hadden we ook weer een hele goede film gekeken. Met Morgan Freeman, ik kan de titel helaas niet vinden (best lastige naam hoor) maar het ging over mannen in een gevangenis die allemaal beschuldigd waren van moord. Morgan Freeman zat er al heel lang en had zo zijn contacten om spullen van buitenaf naar binnen te smokkelen. Uiteindelijk had een gevangene een werktuigje gevraagd en heeft het weten te redden om te kunnen ontsnappen uit de gevangenis naar Mexico. Het engels was vrij moeilijk, maar toch konden we er een touw aan vastknopen.

Tijdens het filmkijken hoorden we al dat er bij mij in de flat een feestje aan de gang was. Een spaans feestje. Na de film ben ik dus maar eens even gaan buurten. Het was heel leuk, Jose had een acoustische gitaar gekocht (damn hij is echt goed) en we hebben samen liedjes gezongen. Vooral dat liedje van Extreme – More then words. Geweldig (L)
Om 4 uur zijn we toch maar naar bed gegaan.

Zaterdag heb ik overdag lekker genikst, beetje kleren wassen (moet ook gebeuren he). Savonds zouden we uitgaan, er was een feest georganiseerd voor alle studenten van de universiteiten uit de regio (5 als ik me niet vergis), om 19u zou de preparty beginnen (heb ik ook fotos van) http://picasaweb.google.com/irabaggen en dat was heel gezellig. Er was geen muziek dus een echt feest kun je het niet noemen, maar we waren met een leuk groepje en hebben ons wel vermaakt tot 21u. We hebben een uurtje tafeltennis gespeeld en zijn toen naar buiten gegaan om zelf liedjes te zingen ghihi, ja je moet toch wat he.
Rond 21u gingen we naar het feest, de muziek was in het begin echt zwaar bagger, maar op de dansvloer was het leuk. Lekker van die oldies muziek van Grease enzo, hihi. We hebben ons heerlijk uitgeleefd daar. Het was een super avond, het bier was weliswaar 5 euro, dus na 2 bier was je bijna blut. Ivm de klok terug die nacht was iedereen van de wap af, de een dacht dat de treinen wel nog zouden rijden (die geloofden we dus ook), maar op het station bleek dat de trein pas om 6.15u zou gaan. Ja potjandorie nog an toe. Toen hebben we een uur op de taxi moeten wachten en zijn uiteindelijk voor 5 euro pp. netjes afgeleverd in Espoo.

Zondag heeft iedereen weer eens heerlijk kunnen uitslapen. Om 17u was het koffie-leut-uurtje aangebroken. Daarna lekker gegeten en om 20u zijn we gestart met de Rocky-marathon, ja jongens, jullie lezen het goed, Rocky, de box-films. We hebben deel 1+2 gekeken en ik moet zeggen, dat bevalt me wel. We weten nog niet wanneer we de andere 4 delen gaan kijken, eigenlijk zouden we gisteren weer 1/2 gaan kijken, maar niet iedereen was daar, dus dat zou ook sneu zijn. Toen hebben we Wedding Crashers gekeken. Echt een leuke film, we hebben een paar quotes overgenomen die iedereen de hele dag zit te herhalen ‘Gooood gooood, more for me and you’. Ja ik moet zeggen, leuke film.

Zoo, 5 A4tjes vol, nu schaam ik me toch wel. Terwijl het eigenlijk maar 1 week is wat ik nu heb beschreven. Het verhaal over Moskou en St. Petersburg hebben jullie dus nog van mij tegoed. Als het weer te lang duurt moeten jullie Luuk maar even vragen ;)
Ik ga weer aan het werk, zit nu op stage.
Op stage gaat het redelijk. Ik heb met Rob om de tafel gezeten om de aanpak te bespreken en ik heb binnenkort een afspraak met anderen geinteresseerden in mijn onderzoek. Iets wat mijn stage extra interessant maakt, is dat wanneer ik mijn adviesrapport goed uitvoer, het rapport kan dienen als pilot voor de benchmarkovereenkomsten. Waaaaaw, sjiek he.

Maar jongens en meisjes, ik ga er nu echt een eind aan punikken. Ik heb genoeg gebreuzeld, volgens mij is dalijk de site overbelast, maarja, nu zijn jullie ook weer van de straat (is ook belangrijk).
Vandaag Halloween en Maud jarig (in NL) en Daniel (hier in Finland maar uit oostenrijk). Zaterdag gaan we de verjaardag van Daniel vieren, ik ben eens benieuwd ;)

Lieve mensen, sorry, niet in paniek raken dus, met mij gaat het super, ik voel me kiplekker en vermaak me opperbest hier. De inspiratie om een verhaal te schrijven is soms gewoon op (niet dat ik hier nix uitvoer, maar gewoon omdat ik dan niet weet waar ik moet beginnen...) en ook over dit verslagje heb ik een paar dagen gedaan.

Zo, nu zijn jullie weer op de hoogte en kunnen jullie weer goed slapen. De fotos staan dus ook online, maar zonder commentaar. Ik zal nog een keer de link geven http://picasaweb.google.com/irabaggen stel je voor jullie vergeten de fotos te kijken hihi.

Ik mis jullie! Dikke knuffel (ik kan nu weer met twee armen knuffelen)!!
Ierke