Mededeling

Zo mensen,
Daar ben ik weer. Alweer twee weken in Finland en –natuurlijk voelt het raar, maar- het voelt of ik niet ben weggeweest.
Waar was ik gebleven. Afscheid nemen.
Dat is me die donderdag de 20e heel erg zwaar gevallen.In Onnela hadden we het onwijs gezellig, echt niet normaal hoe leuk. Maar toen de studenten afscheid gingen nemen kreeg ik het zwaar. Ik kon me nog heel goed ‘groot houden’ en was ook zeer trots op mezelf haha.
Maar op een gegeven moment komt Giulia naar me toe, geeft me een knuffel en zei iets waardoor ik brak (ghihi, de nieuwsgierigen willen nu weten wat ze zei, maar dat ga ik niet zeggen :D :P). Ik kon niet meer stoppen met huilen. Toen kwam Marta naar me toe en begonnen we te lachen dat we er zo belachelijk uitzagen hahaha, alle make-up uitgelopen :D Clemens kwam naar me toe om me te herinneren aan mijn lijfspreuk: alles komt goed. En hij heeft gelijk, het komt uiteindelijk ook allemaal goed. Maar af en toe heb ik het zwaar, mijn maatjes zijn er niet meer, het is niet meer hetzelfde. Maar het was een fan-tas-tische tijd, mede door mijn maatjes. Bedankt! (niet dat iemand van hun dit leest hahaha ;))

De vlucht met Hendrik samen was gezellig. Hendrik is een jongen uit Duitsland en ik had gezorgd dat mijn vlucht samen met hem was (alleen is ook zo alleen). Het afscheid nemen ervoor is goed gegaan. Wel weer flink moeten huilen met Daniela. We keken elkaar aan ‘we gaan niet huilen’. Ik geef haar een knuffel en tja, 3x raden. Daarna begonnen we kei hard te lachen én huilen en ook Giulia deed mee. Het zal er geweldig hebben uitgezien ;)
Bij mijn Oostenrijkse vrienden heb ik gauw gauw iedereen een knuffel gegeven en toen kon ik niet meer. Ik moest weg, ik kon niet nog een keer huilen, nog een keer afscheid nemen, nog een keer vertellen hoeveel ik om hen geef, hoe erg ik hen zal missen. Maar we konden wel nog even vermelden dat Alles goed gaat komen :)

De vlucht was (zoals gezegd) gezellig. Op het vliegveld kwamen we Iain nog tegen, die had 2 uur vertraging. Daardoor aansluiting gemist in Amsterdam. Echt sneu want de dag erna was zijn verjaardag.. :S Maar geen paniek, het komt allemaal goed, want uiteindelijk heeft ie toch nog zijn verjaardag kunnen vieren hoor.

Eenmaal in Dusseldorf moesten we heel lang op mijn koffer wachten. Hendrik’s koffer was als een van de eerste. Mathieu had hem een speelgoed geweer gegeven, speciaal voor de douane hihi. Hendrik had het netjes gemeld en hij mocht van de grond-stewardess het geweer in het voorvak van zijn bagage stoppen. Zij belde vervolgens naar de security met de mededeling dat het verdachte voorwerp in het voorvak zat. De rest zat dicht met een slotje en Hendrik wilde natuurlijk niet dat ze dat kapot gingen maken…
Uiteindelijk kwam mijn koffer toch ook over de band gerollen. Rommele bommele koffer ;)

Papa, mama en Lydia hadden alle doemscenario’s al klaar. Toevallig stonden ze naast de moeder en zus van Hendrik :) Toen Hendrik en ik uit de gate kwamen praatte ik (zoals altijd) engels tegen Hendrik, maar het was een geweldig gezicht toen mama opeens Duits tegen hem ging praten. Hij moest ff schakelen ghihi ;)

De kerstvakantie ging veel te snel om. In alle haast was ik zelfs twee kerstcadeautjes in Finland vergeten :| dat kan zelfs de gebeuren, zullen we maar zeggen.

Vrijdag 4 januari ’08 was het weer tijd om naar Finland te gaan. (zo zeg, jullie denken nu ook, waarom ging verslag van de kerstvakantie?) Op aanvraag kan ik dat schrijven haha, maar nu heb ik helaas nog een hoop andere dingen te doen. En volgens mij hebben jullie dalijk al genoeg te lezen hihi.
Waar was ik gebleven. Oja, de vlucht. Ik zat toevalligerwijs in hetzelfde vliegtuig als Yumi en Ayu. Zij waren in de kerstvakantie naar Amsterdam en Rotterdam gekomen en kwamen nu dus samen met mij Finland weer onveilig maken.
Yumi moest nog ff mee naar Ayu’s flat, dus ik ging in mijn eentje naar Espoo. Eenmaal in de flat kwam het besef. Iedereen was weg. Ik liep mijn kamer op (niemand daar natuurlijk), keek naar buiten vanaf het balkon (ook niemand daar).
Drie keer raden wat er toen gebeurde. Galgje spelen? Het begint met een H en eindigt op uilen.
Daarna ben ik maar vroeg naar bed gegaan :(

Zaterdag heb ik de hele dag mijn kamer opgeruimd, grote schoonmaak gehouden en wasjes gedraaid. Savonds gezellig met Yumi bijgekletst. En zondag was het grote moment (wist ik van te voren niet)….. raden raden raden. Hihi, dit wordt wel een raad-weblog heb ik in de gaten ghihi.
Mari was op msn met de vraag of ik al in Finland was. Ja natuuuuurlijk was ik al in Finland :| Maar ik had op de planning staan om savonds aan mijn stageverslag te prutsen en erg in de stemming om (onbewust) door Mari geconfronteerd te worden met wat ik allemaal miste. Maar Mari was in flat 19B, inderdaad de flat waar vorig semester Daniel en mijn/zijn maatjes zaten. Ze vroeg ik kwam voor een kopje thee en ja, daaar had ik wel tijd voor ;)
Ik dus fijn naar de flat gehuppele. En wie maakt daar de deur open en vliegt me om de nek alsof het jaren geleden is dat we elkaar hebben gezien....... (nog een keer raden...) IAIN!! Ge-wel-dig om hem weer te zien.
Dat thee-leuten heeft dus uiteindelijk tot 01.00 uur geduurd :P Het was namelijk errug leuk om Iain weer te zien, ik heb kennisgemaakt met zijn nieuwe huisgenootjes Romain en Pascal uit Frankrijk en ik heb nog met Mari quatro gespeeld (weet je wel met die vakjes).

Maandag begon het stage-leventje weer. En savonds was er een welcoming party voor de nieuwe studenten. Aangezien wij die toch ook willen leren kennen zijn we daar heen gegaan. Tadaaa twee nederlanders :) Jord en Joyce uit Zeeland :) Echt heel gezellig :)

Dinsdag zijn we na de stage gaan bowlen en gaan eten bij Iguana. Het was de laatste avond van Christoff (student van vorig semester). Samen met Dennis (ging over twee dagen ook weg :( ), Mari, Iain, vriendin van Dennis en Christoff zijn we de bowlingbaan onveilig gaan maken, daarna zijn we een hapje gaan eten bij Iguana.
Woensdagavond was de laatste avond van Dennis dus zijn we Onnela weer onveilig gaan maken. Ik kan jullie allemaal zeggen dat het hendig raar was om daar weer te zijn zonder mijn maatjes. Maar uiteindelijk toch erg vermaakt en het was fijn dat Dennis er nog was :)

Donderdag niets spannends gebeurd. Vrijdag projectbespreking met Rob en daarna zijn we allemaal samen naar een bar gegaan hier in Leppavaara (dat is waar de school is). Vervolgens zijn Iain, Pierre (de nieuwe stagiaire) en ik pizza gaan eten en daarna Espoo Keskus weer onveilig gaan maken. We wilden eigenlijk film gaan kijken, maar we vonden het onbeleefd om te starten als de huisgenootjes van Iain nog thuis waren aangezien we de boxen vol open zouden zetten etc., maar aangezien zij pas rond 23.30u gingen waren wij al veel te moe om die film nog te starten. Dus zijn we toen maar bij de flat van Jose gaan buurten. Inma (mijn ex-flatgenootje) woont daar tegenwoordig en onze medestagiaire Dulce.

We = Iain en ik. Nu niet allemaal denken dat dat mijn nieuwe vlam is ;) Tis gewoon mijn beste maatje hier, tis een geweldig ventje, een hartje van goud, maar gewoon mijn beste maatje, niet meer en niet minder.

Zaterdag was er weer zoals vanouds een flatfeestje. Het was raar maar gezellig. Uiteindelijk toch leuk om de nieuwe studenten te leren kennen.
Zondag had Iain zich een tv en playstation geregeld en vanaf toen spelen we (incl. Pierre) iedere avond Tekken 3. Tis zo’n vechtspelletje en tis een van mijn nieuwe verborgen kwaliteiten ghihi ;)

Aangezien Iain de man is van de kaarttrucs, hadden we kaarten in overvloed. We hebben ‘zwarte pieten’ gespeeld, Uno (met franse regelkes).
Zondag bleek de laatste avond van Dave te zijn. Dave is een student uit Manchester en studeert verpleegkunde. Hij zou hier stagelopen maar een of andere wielie was op vakantie gegaan zonder de dingen fatsoenlijk te regelen voor hem. Nu moest hij terug. Echt super jammer, t was echt een aardige jongen die hendig zijn best deed.

Maandag (en ook al avonden en kerstvakantie ervoor) was het tijd om voor mijn herkansing bedrijfseconomie te oefenen. Aangezien mijn geweldige buurjongen een feestje had ben ik bij Iain gaan oefenen. Niet dat die me ook maar op enige manier kon helpen, maar daar was het tenminste stiller. Jose (weten jullie wel, die spaanse jongen) had aangeboden me te helpen. Ook al ben ik een paar keer gaan vragen, paar keer gebeld of ie kon komen. Nooit gekomen. Manana manana zeker TSSSS
Woensdag was dan de grote dag. Smorgens nog een oefentoetsje gemaakt en half 4 finse tijd was het moment aangebroken. De toets. Het ging volgens mij best redelijk, ik kon alles invullen en mijn berekeningen konden zonder error worden ingetoetst.
Na de toets zijn we naar Rob’s apartement gegaan. Pizza’s besteld. Kletsebetse en daarna naar Onnela met onze collega’s. Ge-wel-dig :) We hebben de karaoke-bar onveilig gemaakt ;) en op de dansvloer flink uitgesloofd.
Aangezien we met Rob hadden afgesproken de volgende dag pas om 11u te beginnen, hebben Iain, Pierre en ik gezellig samen een taxi naar huis genomen.
Donderdag bleek 11u nog te vroeg te zijn, maar ach 11.20u op het werk was ook een mooie tijd om te beginnen. Lunch was zoals altijd delicious, maar ach ;)

Donderdag avond weer Tekken (begin zo langzamerhand een expert te worden). En vrijdag mochten we betalen voor een tripje naar Tallinn.
Vrijdagavond feestje in de club Fever. Het was gezellig, leuke amerikaanse meisjes leren kennen. Maar opeens bleek vanaf 0.00u de prijzen voor de drankjes 5.50euro te kosten ipv 1.50euro. DACHT T NIET HE.
Zaterdagavond feestje in Vantaa bij de amerikaanse meisjes, maar aangezien Vantaa voor ons een uur met de trein is, moesten we om 0.00u het pand weer verlaten.
Zondagochtend vroeg op voor Tallinn.

En gisteren dus in Tallinn geweest. 3,5u heen en 3,5u terug met de boot. Gelukkig twee pakjes kaarten aanwezig dus we hebben ons toch wel vermaakt. 2u in Tallinn rond gewandeld en savonds (uiteraard) weer Tekken gespeeld.
Tussendoor samen met Iain zitten sleutelen aan het draadloos internet zodat ik in de woonkamer bij Iain kan internetten. Helaas maar 1 minuut aan de praat gekregen, dus helaas mogen we vandaag weer proberen.

De reden waarom ik dit bericht schrijf is met de volgende mededeling.

Ik ga mijn vlucht omboeken. Mijn vlucht zou in eerste instantie carnavalszondag zijn, maar carnaval moet dan maar in Finland gevierd worden…

De meest rigoreuse mededeling is dat ik langer hier in Finland wil blijven. Dit betekent dat mijn planning gaat wijzigen.
In eerste instantie wilde ik mijn stage verlengen, maar uiteindelijk dien ik mij toch aan de gemaakte planning te houden en het rapport af te ronden voor de start van periode 3.3
Ik heb reeds met Rob Moonen een gesprek gehad hierover en we hebben samen nagedacht over eventuele projecten. Komende periode gaan er echter 9 stagiaires stagelopen op de afdeling R&D en dit betekent dat er op dit moment geen project (op het gebied van internationalisering) voorhanden is en dat het budget niet bestand is tegen nog een extra student.

Aangezien ik heel graag hier in Finland zou willen blijven heb ik een gesprek aangevraagd over de mogelijkheden om hier lessen te volgen. Hier heb ik echter nog geen respons op gehad, dus daar kan ik nog geen uitsluitsel over geven.

Ik heb wel al de nodige informatie verzameld over interessante lespakketten over bijvoorbeeld service management en security management.

Zoals het er nu uitziet zal ik een half jaar, of in ieder geval nog een semester hier in Finland blijven.
Er zijn echter verschillende mogelijkheden:
> Fulltime studeren
- hier modules volgen die de competenties bevatten van de reguliere blokken in Nederland
- hier modules volgen die passen in het werkveld van Facility Management.
- credits wel of niet meenemen naar Nederland
- wanneer credits niet kunnen worden meegenomen zal ik studievertraging gaan oplopen.
> Parttime studeren/stage lopen (hier gaat mijn voorkeur naar uit!)
- hierbij dacht ik bijvoorbeeld aan security. Er zijn verschillende modules waar security centraal staat, een opdracht in dit veld zou dan prima combineren.
> Fulltime stage lopen
- Management stage verlengen met nieuwe opdracht
Wanneer ik dit plan ga doorzetten dienen er natuurlijk de nodige dingen geregeld te worden. Ik zal tussendoor toch nog wel naar huis komen en jullie natuurlijk ook op de hoogte houden wanneer welk plan helemaal concreet is.

Ik kan begrijpen als jullie het niet zullen begrijpen, maar ik doe dit voor mezelf (absoluut niet egoistisch bedoeld). Ik wil jullie ook niet boos maken ofzo, en natuurlijk zullen er mensen teleurgesteld zijn. Maar dat is niet mijn bedoeling. Ik ben bang voor de grote verandering, en zoek naar bevestiging dat het allemaal wel goed gaat komen. Het spijt me dat ik dat natuurlijk op compleet de verkeerde manier aanpak.

Rob was gisteren ziek dus ik heb helaas niets kunnen overleggen over stage/studie. Ik hou jullie op de hoogte.

SORRY!
Hopelijk kunnen de meesten van jullie mijn plannen begrijpen. Ik leef maar een keer.

Natuurlijk mis ik jullie allemaal ontzettend erg, en finland is geen vervanger voor nederland.. Finland is een extra uitdaging en een extra toevoeging op mijn cv en ik hoop dat jullie dat begrijpen.

Fotos kijken: http://picasaweb.google.com/irabaggen
Nieuw album: Laatste keer Onnela


Lieve groetjes en nogmaals sorry voor mijn ontzettend geweldige aanpak om er officieel een zooi van te maken.

-Kump allemoal jot-